donderdag 7 april 2016

Nieuwe start

Hi

Mijn revalidatie proces loopt naar zijn einde, ik ben nog 4 tot 5 weken bezig. Ik ben inmiddels weer helemaal beter! Ik heb op het moment niet veel nieuws te melden, maar het voel goed om even wat dingen van mij af te schrijven. Ondanks alles en hoe vreselijk stom het gaat zie ik ontzettend veel verbetering in mijn conditie! Het lukt mij weer om mijn hond uit te laten en weer een stukje te gaan fietsen, wat voor een ander misschien heel stom klinkt/is, is voor mij juist een blij puntje! Het doet mij goed als ik met mijn hond kan wandelen en dat ik naar de winkels kan fietsen en zelfs een paar winkels in! Het was een lange weg om af te leggen maar inmiddels zie ik het einde in zicht! Ik loop nu ongeveer 16 minuten en ik denk dat ik wel op mijn hoogte punt zit. Maar ik heb het geaccepteerd, kijk het is echt niet veel en het liefst had ik het veel beter willen hebben maar laten we realistisch zijn het is beter dan niets! Weetje iedereen heeft altijd een ideaal beeld van wat ze willen bereiken en als ze dat niet doen dan is je humeur verpest zeg maar. Dat heb/had ik ook maar ik heb ook geleerd dat je ideaal beeld niet bestaat zoals een gezegde zegt je moet roeien met de riemen die je hebt. Je moet het dus doen met wat je hebt, tuurlijk ik wil dat alles perfect is en ik nergens meer last van heb maar laten we eerlijk zijn dit is nu mijn leven en ik weet dat ik dit kan met alles wat ik nu in mijn rugzak draag. Mijn psycholoog zei tegen mij dat je soms gewoon van een duikplank af moet springen, soms moet je de waarheid onder ogen zien en soms moet je gewoon iets doen wat je niet wilt. Soms loopt het allemaal even niet hoe het gaat. Maar eerlijk zou ik nu in het leven staan zoals ik nu sta zonder mijn goedgevulde rugzak? Nee, ik ben nu door mijn rugzak een stuk sterker geworden (ik ben nog best kwetsbaar als het om uitspraken gaat ;)) ik sta misschien al wat volwassener in het leven als 15 jarige. Maar dat is eigenlijk helemaal niet erg! Ik weet nu al gewoon wat beter om te gaan met alles en met gevoelens. Oke misschien nog niet zoals een echte volwassenen dat zou doen maar he ik ben nog maar 15 :).

Een nieuwe start die term heb ik eigenlijk al zooo vaak gebruikt, maar nog nooit echt is het waargemaakt. Ik zeg zo vaak dat dit mijn nieuwe begin is. En dan lig ik weer in het ziekenhuis, nu echter ben ik dat niet van plan! Dit word mijn nieuwe begin! Hoe dan, nou ik ga in de mei vakantie naar Engeland sinds een lange tijd weer bij mijn familie zijn heerlijk! Daarna komt er iets spannends om de hoek kijken, dit vind ik dood en dood eng en zodra het rond is vertel ik het wel! Maar voor nu is niks nog zeker (we denken dat het lukt maar he je weet maar nooit). Daarnaast doe ik alles hoe ik het wil en laat ik mij door niemand uit het veld slaan! En ben ik gewoon Caitlen!

Oh ja niet te vergeten ik word 23 Juli 16!!!! Yeah dat is natuurlijk ook een goed begin nieuwe leeftijd, de leeftijd die word gezien als meer dingen mogen. Nou mag je als je 16 bent nog geen ene flikker maar goed haha.

Liefs
Cait

2 opmerkingen:

  1. Trots op je! Je bent zo ver gekomen!💪 en je psycholoog heeft helemaal gelijk. En jij hebt nog een heel leven voor je en ik weet zeker dat je daar iets heel moois van gaat maken! En ondanks dat je hart het niet super doet,weet ik gewoon dat jij heel ver gaat komen en nog een heel mooi leven voor je hebt!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Trots op je! Je bent zo ver gekomen!💪 en je psycholoog heeft helemaal gelijk. En jij hebt nog een heel leven voor je en ik weet zeker dat je daar iets heel moois van gaat maken! En ondanks dat je hart het niet super doet,weet ik gewoon dat jij heel ver gaat komen en nog een heel mooi leven voor je hebt!

    BeantwoordenVerwijderen