Hi
Wauw wauw wauw wat een twee hele vreemde weken! Waar ik in een eerdere post nog vrij optimistisch was over alles,is dat nu nog al gekeerd. Vorige week maandag begon de heibel een beetje er werden app groepen aan gemaakt zonder mij en groepsfoto's gemaakt waar echt iedereen opstond behalve ik :(. Niet zo cool, maar ok dacht ik laat maar. Ik werd op dinsdag nog al afgesnauwd door mijn kamer genootje en kennelijk was ik ook nog irritant omdat ik bij binnenkomst hoi zeg. Het is ook nooit goed. Maar dat was nog niet alles vorige week woensdag werd ik heel vervelend wakker, ik stikte zo wat in het hoesten van slijm! Terwijl ik half stikte hoorde ik mijn kamer genootje zuchten dat betekende dat ze wakker was. Maar niet dat ze denkt goh laat ik even op de bel drukken om hulp te halen, nee ho maar. Uiteindelijk zelf maar half mijn bed uitgerold om op de bel te drukken. Mijn controles waren op zich wel goed een beetje verhoging maar niks mis mee. Door de dag heen werd ik steeds beroerder en was ik er verschrikkelijk klaar mee. Omdat ik die dag er voor een goed gesprek heb gehad met de verpleging waar in ik en mijn moeder zeiden dat het zo langer niet meer kon. Ik werd er gewoon heel erg buitengesloten en misschien ook wel een beetje gepest. Maar goed die woensdag kwam de psygoloog naast mij zitten en die zei dat ik maar gewoon lekker naar huis moest lekker lang pasen vieren en dan zien we wel weer verder. Goed ik die na middag naar huis, eenmaal thuis aan gekomen werd de verhoging koorts en ik heb nooit koorts dat was voor mijn moeder een teken dat het goed mis was. Praten kon ik bijna niet, we reden die avond naar de huisartsen post en mijn keel was "gemeen" rood, ook dat nog dacht ik. We moesten het even aan kijken, werd de koorts nou alleen nog maar hoger moesten we de huisarts bellen. Nou die donderdag was echt de slechtste dag sinds een tijd. Koorts was nog hoger geworden en toch maar naar de huisarts gegaan. Daar nog een keer temp gemeten en het was 39,6! Ik kon helemaal niet meer praten dus besloot ze toch een antibiotica kuur er tegen aan te gooien. Want een bacterie bij mij is laten we zeggen niet een heel goed idee. Gelukkig werkten die kuur goed en ben ik inmiddels weer wat opgeknapt (nog een beetje snotterig maar de stem is terug!).
Terug naar het revalidatie centrum verhaal, ik hoorde dinsdag terug te komen maar voelde mij nog niet super lekker dus ging ik woensdag. Mijn moeder had dinsdag daar al een gesprek met de dokter en werd er besloten dat ik nog maar drie keer in de week dag klinisch kon komen! De dagen zijn maandag dinsdag en donderdag! En dat houd dus ook in dat ik na elke laatste therapie op de dag lekker naar huis mag en thuis mag gaan slapen! YES! Natuurlijk ben ik blij, maar toch jammer dat door anderen meiden ik wel weg ben gejaagd.
Nou dat was het wel weer. Ik weet dat het 1 april is maar nee dit is geen grap! Was het maar waar ;)
Liefs
Cait
Geen opmerkingen:
Een reactie posten